Hoorn heeft twee algemene begraafplaatsen.
Deze is geopend in 1969 omdat de andere toen vol was.
Die andere kun je nog wel bezoeken, maar er worden geen mensen meer begraven.

Ik heb een zwak voor oude graven mn als die wat pompeus zijn dus eigenlijk had ik me van deze begraafplaats niet zoveel voorgesteld. Ik had gedacht dat hij wat saai en strak zou zijn.
Dat was een vergissing.

Allereerst was de begraafplaats veel groter dan ik had verwacht.
Met veel originele stenen.
Met engeltjes en kaboutertjes en boedha’s.

Bij de ingang van een begraafplaats hangt vaak een plattegrond waarop je in elk geval kunt zien waar de graven van welke gezindten zijn.
Hier niet.
Maar toen ik tegen het eind van mijn tocht stuitte op veel engelen en Maria-beelden was wel duidelijk dat dit het katholieke deel moest zijn.

Volgens beschrijvingen is er ook een islamitisch deel.
Ik vond het niet maar dat kan ook komen omdat ik geen idee heb hoe je een islamitisch graf herkent.

Er was een immense urnenmuur (op de foto zie je er maar een klein stukje van).
En er is een klein deel met joodse graven – waarover ik later apart ga vertellen.

De oorspronkelijke Joodse begraafplaats was aan de Westersingel in Hoorn.
De eerste begrafenis was er in 1762.

In 1968 werd de begraafplaats geruimd om plaats te maken voor een nieuwe weg.
De resten van 614 mensen werden opgegraven en herbegraven op deze nieuwe begraafpaats.
Achter een heg staan 228 zerken.

Een Amerikaanse man had via de site van Find a Grave gevraagd om foto’s van drie graven van verre neven van hem.
Die moesten daar zijn.

Dat viel tegen.
De zerken waren nl in zeer beroerde staat, erg vies.
En voor zover er wel iets te lezen was, was dat in het Hebreeuws.
Slechts een paar stenen waren in ‘normale’ letters.

Ik nam wat foto’s, eigenlijk vooral om aan de Amerikaan te laten zien dat ik er wel was geweest maar dat de klus door mij niet te klaren was.
Hij dankte me hartelijk en verdomd – omdat hij wél Hebreeuws kan lezen, vond hij op de foto’s toch nog ándere verre neven. Wel stemde hem de staat van de stenen ook treurig.