Ik bezocht deze begraafplaats voor het eerst in 2013.
Ik nam wat foto’s, werd vooral getroffen door de poort en de telefooncel, maar deed er niets mee.
In april 2020 ging ik terug. Omdat bij het bekijken van oude begraafplaatsfoto’s die telefooncel me in het bijzonder trof.

Een prachtige laan leidt naar de begraafplaats. Nu loont dat ik tóen foto’s nam en nu weer.
Want destijds stond er van alles bij de toegang tot de laan, wat veel plezier wegnam.
Ik zág de schoonheid helemaal niet.

Nu geniet ik telkens wanneer ik er kom (en dat is in april 2020 vaak) van hoe fijn het is over de lange mooie laan naar de begraafplaats te lopen – eerst heen en later er weer vandaan.
‘Momenten van bezinning’ zou ik zeggen als ik dat niet erg grote woorden vond.

Aan het eind van de oprijlaan ligt rechts de begraafplaats.
Je komt er binnen door een fraai ijzeren toegangshek dat rijksmonument is.
Op de boog staat: Zalig de dooden die in den Heer sterven
Links: Heden ik en rechts: Morgen gij.

Wat mij het meest aansprak in 2013 en mogelijk bestaat het elders ook maar zelf zag ik het (nog) nergens: de telefooncel.
Binnen hangt rechts iets onder het midden een papier (even op klikken om de tekst te kunnen lezen)

Wanneer ik in april 2020 terugkom, ben ik blij dat de telefooncel er nog staat. Alleen is ‘God is altijd online’ verdwenen.

Op de deur is wel een ander papier geplakt:
Na overleg met de families is besloten onderstaande stenen van de graven te verwijderen daar de termijnen zijn verstreken en de onderstaande families niet tot verlenging overgaan.

Wanneer ik dat zie denk ik: ik ga die graven opzoeken.
Maar ze blijken al geruimd.

Westbeemster is een katholieke enclave in de protestantse Beemster.
Vanaf 1624 komt er af en toe een priester de mis vieren, later komen er schuilkerken en in 1752 komt er een echte (kleine) kerk.
De huidige, imposante Joannes de Doperkerk is gebouwd in 1879.
Het kerkhof is aangelegd in 1847.

Het eerste dat opvalt na de poort is het kruis in het midden.
Op de kant waar je tegenaan loopt staat Allerzoetste Jesus wees mij geen Rechter maar een Zaligmaker.
Op de drie zijkanten staan de woorden Geloof Hoop Liefde.

Er is een urnenmuur.

Er is een strooiveld.

Er is een kinderhoekje.

Op deze begraafplaats zijn vier mannen begraven die in de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers zijn vermoord.
Hendricus Jozef Beers

Hij was koster en lid van het verzet en is op 6 februari 1945 in De Rijp gedood.

De broers Petrus Johannes Huiberts en Johannes Nicolaas Huiberts zijn in het najaar van 1944 vermoord.
Petrus Johannes was landbouwer en veehandelaar. Op 5 september 1944 (‘Dolle Dinsdag’) werd hij op de veemarkt in Purmerend meegenomen en door enkele Duitsers in een steegje doodgeschoten.
Johannes Nicolaas kwam op 8 oktober 1944 in Zwartsluis om. Details weet ik niet.

Naar het graf van Theodorus Adrianus Heeman zocht ik aanvankelijk tevergeefs.
Ik verwachtte dat het eruit zou zien zoals op deze website. Maar wat ik uiteindelijk vond was dit

Ik vermoed dat het oorspronkelijke graf is geruimd en door deze steen is vervangen.

Ik begrijp wél waarom er ‘Dirk’ op de steen staat terwijl zij officiële naam ‘Theodorus Adrianus’ is.
Hij is vernoemd naar zijn opa met dezelfde officiële voornamen die door het leven ging als Dirk.