Apollo, first K-9 of Henderson

Op de dierenbegraafplaats van Las Vegas staan op een veldje dichtbij de straat bij enkele stenen vlaggetjes.
Hier liggen honden die in overheidsdienst zijn geweest.

Eén ervan is Apollo (1981-1994).
Henderson P.D.’s First Canine
Beloved Friend and Devoted Partner
He led the way

De toetreding tot het politekorps van de Duitse herder Apollo haalt in 1982 de plaatselijke krant.
Zijn trainer, Sgt. Tom Collins, vertelt aan welke eisen een goede politiehond moet voldoen. Hij moet ‘relatief vriendelijk’ zijn, gehoorzaam en -het belangrijkste- “that the dog can be controlled at all times by its handler“.

Een half jaar later een paginegrote follow-up First K-9 unit commands respect.
Apollo heeft dan twee arrestaties op zijn naam.
Zijn handler, Gary Urbantke, beschrijft hoe Apollo verhindert dat een verdachte de benen neemt.
In doing this, Apollo is trained to first apply a mouth grip on the fleeing subject’s buttocks.
If that doesn’t do the trick, Apollo maneuvers to the front of the subject’s body “where he can really hurt him,” said Urbantke.

Apollo kan méér.
Hij kan snuffen naar marihuana, hij kan spullen vinden (“anything made by humans“) en hij kan spoorzoeken zelfs zonder een stukje kleding van een mens.
En wanneer Urbantke hem het ‘watch command’ geeft levert Apollo “a growl now and then. Upon seeing a 100 pound German Shepherd growling and generally looking frightful, usually crowds will calm down.”

Apollo beheerst Engels, Duits, Vietnamees en gebarentaal.
The only time Apollo will repond to a situation without any sort of signal is when an aggressive move is made toward Urbantke.

Hoe lang Apollo in dienst is geweest en waaraan hij is overleden kon ik niet vinden.

Craig Road Pet Cemetery

Op de dag dat ik hoor dat mijn konijntje Bella Donna onverwacht is overleden -29 september 2010- bezoek ik het Pet Cemetery van Las Vegas. Ik was het al van plan, overwoog nog er vanaf te zien omdat het te pijnlijk kon zijn maar het werd alleen even janken bij de eerste grafsteen voor een bunny.
Dat zat er natuurlijk dik in.

Pet Cemetery ligt in Noord Las Vegas, een klein uur rijden vanaf Boulder City waar ik logeer en het is bloedheet. Er staan bomen, maar om schaduw te bieden niet genoeg. Toch breekt de hitte me pas na anderhalf uur, wanneer ik -met haren aan mijn gezicht en kleren aan mijn lijf geplakt- besluit het laatste veldje over te slaan, echt op.

Het komt door de liefde die uit de grafstenen spreekt. Of het nou kleine platte plakken zijn of bouwsels die een kapitaal moeten hebben gekost. Er is zoveel moeite gedaan. Er is nagedacht over de teksten. Ook al zijn ze kort, het is duidelijk dat deze mensen een zeer bijzondere band hadden met hun dier(en).
De (vooral) honden, de katten, enkele konijntjes, vogels, een desert tortoise, een olifant en veel paarden.

Je kunt je ook als mens bij je huisdier laten begraven. Veel van die graven zag ik niet, maar ik zag ook niet alles.
Hieonder een aantal van de paarden.

De begraafplaats





‘Tank’ Morgan

Deze steen ligt midden in een grasveld tussen de stenen voor katten en honden.
Een bekende bodybuilder, vermoed ik. Het blijkt een bekende (?) worstelaar te zijn.

Paul W. McManus, worstelend als ‘Frank Morgen’ aka ‘Tank Morgan’. Werd hij ook ‘Heavenly Body’ genoemd? Het zou kunnen.
In elk geval was een vorige ‘naam’: ‘Brute Morgan’. Zijn finishing move was de ‘Standing Neckbreaker’.
Op 15 augustus 1991 is hij vermoord in een drive-by shooting toen hij zijn hond uitliet.

Citaat uit een interview met de toenmalige (?) eigenaar van deze begraafplaats in de Las Vegas Sun (1998):
Former New York professional wrestler Frank Morgan, also known as Paul McManus, joined his cats, Scooty and Tonto, following his murder in 1991. Before that, he visited the cemetery regularly, usually travelling four hours on bicycle from the east side of the valley – often during the scorching heat of summer.
“He’d come out here and sit for two or three hours and we would talk,” Clayton recalls. McManus had requested to be buried there and nearly 60 people attended graveside services.

 

Jerry Foisel, curious soul, infrequently known

Meer dan 250 foto’s neem ik op deze dierenbegraafplaats.
Omdat ik niet direct weet hoe te beginnen en welke ordening aan te brengen wil ik het me makkelijk maken: ik begin met mensen.
Daarvan zijn er hier maar weinig begraven.

Ik herinner me nog dat ik bij deze grote steen stond te denken: waarschijnlijk een beroemdheid.
Die veel van dieren hield. Zoals van Argus (in 1989 overleden). En hij heeft de steen vast laten maken voor ooit, tezijnertijd.

Ik google Jerry Foisel. Ik schrik.
De man blijkt dinsdag 7 september 2010 de begraafplaats te hebben bezocht. Om te kijken naar de steen die hij heeft laten maken voor zijn net overleden hond PeeWee (die ook op de grote steen staat).
Hij gaat naar huis, doet wat op de computer, loopt naar de slaapkamer, komt terug met een pistool en schiet zijn zuster Sandra Alandt en 12-jarig neefje Isaiah Luoma dood. Dan pleegt hij zelfmoord.
Achteraf-pratend: Jerry Foisel was depressief. Hij was zijn baan kwijt. En PeeWee.
(bron)

Jerry Foisel was een in bepaalde kringen bekend hang glider.
Zijn MySpace-pagina bestaat nog steeds. Over zichzelf schrijft hij: “Seen frequently but infrequently known. Positively different but totally unremarkable. Honor and ethical behavior are more important than blind obedience to any Government or God. Truth. Justice. What used to be the American way. (..)
Looking for un-common people to pursue fun and energetic activities. Fellow Thrillseekers please apply! LOL!

Triest.

Graven van katten

 
 
 
 
 
 
 
 
 

Graven van honden

 

 

 
 

Graven van paarden



Graven van paarden van dichtbij

 
 
 
 
 
 
 

Lidia Lavallen, Cherokee, Charlie Brown en Tonka

Op Craig Road Pet Cemetery laten mensen zich begraven bij hun dieren.
Lidia Lavallen voegde zich eind 2008 bij haar paard Cherokee.
Uit de steen maak ik op dat haar honden Charlie Brown en Tonka er ook zijn begraven.

Lidia kwam oorspronkelijk uit Buenos Aires.
In de Las Vegas-krant verscheen dit stukje.

LIDIA LAVALLEN Lidia Sanchez Lavallen, 73, passed away Monday, Oct. 20, 2008, after a long battle with cancer.
She was born in Buenos Aires, Argentina, April 6, 1935, and came to Las Vegas in 1964, where she worked as a legal secretary until she retired.
Lidia loved her horses and dogs and she wanted to be buried with them. Her ashes will be interred at the Craig Road Pet Cemetery, 7450 W. Craig Road.

Konijntjes, een schildpad, een vogel en Stoney de olifant

Over de konijntjes, de woestijnschildpad en de vogel weet ik niets.
Over Stoney des te meer.
Kort: Stoney moest optreden in shows, scheurde bij herhaald oefenen een hamstring, lag 9 maanden in een schuur en ging toen dood.
Stoney was 21 wat voor een olifant hartstikke jong is.

Hier staat het officiële overlijdensbericht.

Elders op internet staan heel andere versies. Dit is er één (en ik waarschuw je: daar word je niet vrolijk van om het eufemistisch uit te drukken).
Voor Stoney kunnen we helaas niets meer doen. Laten we ons inzetten voor andere wilde dieren die door mensen voor kunstjes worden misbruikt via Wilde dieren de tent uit.
 

 

Dieren met honden- of kattenpootjes of helemaal ‘onbekend’

De meeste mensen zetten op de grafsteen wat voor dier ze hebben begraven.
Of ze plaatsen er een foto bij.

Er zijn ook stenen zonder enige aanduiding zoals die van Arrow en Lil’ P.
Op de steen van Radar Perra staan twee vogels: Gamble’s Quail = een soort kwartel.
Het kán zijn dat daar een vogeltje begraven ligt maar ik gok op een jachthond.

Er worden ook hele families in 1x begraven (of met een steen herdacht).
Mogelijk allerlei dieren door elkaar.

Herring ‘Barron von das Rind’ die ‘Mommy’s Bear’ en ‘Daddy’s Boy’ was, is bijgezet in een muur.
Let ook even op alle andere typeringen. Zo creatief, zo persoonlijk.

Je vóelt hoe de handen liefdevol kopjes aaiden en door vachten woelden.