Pintura is een gehucht langs I-15 tussen St. George en Cedar City.
Er is niets voor de buitenstander te vinden: geen café, geen winkel, geen benzinepomp.
Wel is er een kleine begraafplaats die bijna grenst aan de snelweg.
Je weet dat je te ver bent gereden wanneer je op het zandpad aanrijdt tegen een bord met ‘Keep Out’.
Dat soort borden staan daar trouwens méér. Ook veel ‘Private Property’ en ‘No Trespassing’.

In 1858 stopt hier een mr. Morrill.
Hij ziet mogelijkheden, werkt hard en creëert “quite a nice ranch” zoals een van de bronnen het omschrijft.
Pintura heet dan Ashton, naar het riviertje de Ash dat er langs loopt.

Vijf jaar later arriveren meer families, er worden huisjes gebouwd, sloten gegraven en er wordt groente geplant.
Helaas valt de rivier droog en in 1864-66 verlaten de oorspronkelijke settlers het gebied.

In 1868 komen nieuwe pioneers. De families (James) Sylvester bijvoorbeeld en ook de familie (Andrew F.) Gregerson.
De naam van het stadje wordt veranderd in BellView (of Belleview of Bellevue).
Omdat het landschap de vorm van een bel zou hebben en omdat het uitzicht er mooi is.

Op zijn hoogtepunt wonen hier 150 mensen die voor een groot deel leven van de productie van wijn (gemaakt van uit Frankrijk geïmporteerde druivenplanten van hoge kwaliteit).
Ook stond Belleview bekend als ‘Great Camp Ground’ omdat het precies tussen St. George en Cedar City lag en op de route naar Silver Reef met zijn zilvermijnen.
Er was zelfs een hotel.

Wanneer Utah in 1919 de handel in alcohol tot staatszaak maakt, graven de bewoners van Bellevue noodgedwongen hun wijnranken uit en gaan over op suikerriet, fruitbomen en hooi.

In 1925 verzoekt de Post Office het stadje een andere naam te kiezen.
Bellevue komt elders ook al voor en leidt tot verwarring.
Het wordt ‘Pintura’ (‘schilderij’ in het Spaans) vanwege de vele prachtig gekleurde rotsen in de omgeving.

Pintura Cemetery wordt ook wel Gregerson Family Cemetary genoemd. Die naam staat ook op het hek.
Het is een kleine, omheinde begraafplaats met – schat ik – enkele tientallen graven.
De meeste zijn inderdaad van leden van de familie Gregerson (van vele ontbreekt een steen), verder veel van de familie Sylvester.

Er worden nog steeds mensen begraven.