In september 2010 bezoek ik opnieuw deze begraafplaats.
Twee keer loop ik er rond.
Het blijft bijzonder dat deze begraafplaats direct aan de grootste straat van Kingman ligt – je bent in een andere wereld met doden en verdriet en herinneringen en voorbije liefdes en uit je ooghoek zie je de auto’s en de motorrijders en een enkele voetganger.
Imposant grote beelden heeft Mountain View Cemetery niet. Geen metershoge gebeeldhouwde engelen.
Wel veel kleine beelden, stenen met foto’s, frutsels en prutsels.
Ik vind het hier prettig.
Ik bezoek eerst delen waar ik niet eerder was en ga dan ook nog langs bij het deel dat ik een half jaar eerder verkende: direct links achter de poort.
Sommige graven blijven gekoesterd met bloemen en nieuwe beeldjes.
Andere zie ik in een paar maanden al verslonzen.
Het is een mooie gedachte dat ik elk half jaar deze begraafplaats zal bezoeken.
Telkens wanneer ik er rond loop is het alsof ik mezelf een kadootje geef.
Laat wat van je horen