Nog 1x

Vandaag, 7 oktober 2010, is mijn laatste dag in Yuma (tot volgend jaar mei 2011 – ik heb al gereserveerd).
Ik wil nog 1 bezoek brengen aan het Yuma Cemetery. Mijn plan: nog een stukje Catholic Section. Met de engelen en Maria en Jezus.

Het terrein oprijdend denk ik: misschien heel even kijken naar het oude deel, de ogenschijnlijk saaie graven.
Ik rijd erheen, wil daar parkeren maar er is een parkje waar zwervers liggen te slapen. En misschien ben ik overdreven waakzaam maar ik rijd toch een klein stukje verder.
En kom dan in een deel met afgebladderde en ingestorte stenen en kruisen en onduidelijke graven en ‘unknown male’. Veel daarvan – erg veel. Ik neem me voor ze allemaal een plaats te geven op internet.

1970 zie ik – alles is op jaartal.
Ik blijf lopen tot het hier en nu. Ben ook ‘bones’ tegengekomen en ‘John Doe’ en ‘unid. ske rem’ wat denk ik iets betekent als ‘niet geidentificeerde resten van een skelet’.

Na anderhalf uur twijfel ik tussen ‘onstopbaar’ en ‘emoties verwerken’. Wat wel nodig is na werkelijk tientallen John Does op een erg klein veld.
Pas wanneer ik naar mijn auto loop realiseer ik me dat de onbekende doden wel treurig zijn, maar de bekende doden wier graven al na een paar jaar ernstig zijn verwaarloosd misschien nog wel treuriger.

(foto’s ergens dit najaar)