Er is een pad ergens halverwege de begraafplaats waar mensen zich hebben ingespannen met graven bijzonder te doen ogen.
Vissen, engelen, gestapelde stenen en zelfs een geit. Erg veel bloemen en planten.
Een van die graven is van Balder Alofs.
In 2007 gestorven toen hij 30 was.
De op de steen genoemde website vertelt zijn verhaal.

Hersenbloeding tijdens het joggen op de Middenweg in Amsterdam.
Op 22 februari 2007.
Gevonden en in coma naar het ziekenhuis gebracht.
Zijn familie die hem niet kan vinden en aangifte doet van vermissing.

De familie van Balder houdt op de website een heel gedetailleerd dagboek bij.
Over hoop en steeds meer vrees.
En dan: Bij Balder is hersendood geconstateerd. Hij reageert niet meer op reflexen. Hij ademt niet meer zelfstandig.
We willen een aantal organen van Balder ter beschikking stellen voor transplantatie. Balder heeft ooit gezegd dat hij wel een nier zou willen afstaan aan vriend en oud-buurjongen Dennis en daarin voelen we Balders wil dit te doen, hij had geen Donor Codicil.
Balder zal in onze armen sterven.

Ook foto’s van Balder. Gewone foto’s en foto’s in het ziekenhuis.
En tenslotte foto’s van de begrafenis.
Met persoonlijke reacties (zoals ook bij de andere berichten).
Erg mooi. Erg aangrijpend.