De verhalen over Holtville cemetery

Ik ben niet de enige die wordt gefascineerd door de armenbegraafplaats in Holtville.
De Border Angels, die in de woestijn water en kleding achterlaten om de illegalen te helpen, brengen hier ook regelmatig een bezoek. Zij plaatsen de kruisen. En ze bidden.

Ik vind online een paar verslagen van studentes die als vrijwilligster waren meegegaan.
En een verslag van Jay Johnson-Castro. Een activist.
In februari 2007 bezoekt hij Terrace Park cemetery. Hij beschrijft het Potter’s Field als ‘a secret cemetery’ en ‘hidden from public view’.

A few basic details
Here’s a few basic details that we learned. According to local folks, there are no public burials. The victims are buried around 2am or 3am…by women “slaves”. There is no evidence of a dignified burial with some kind of ceremony.
No one knows how many are really buried there. No one seems to know if they are…or how many are…men, women or children. Although one knowledgeable Latina says that there is a cemetery in San Diego with nothing but unidentified children in it.
No one knows if the buried persons are in caskets or body bags…or. No one knows whether autopsies were performed. No one knows exactly where the actual graves are. No one knows who pays for the burial…or how much.

Massagraf
Hij redeneert verder dat het gaat om een massagraf. Op basis van de grond denkt hij dat.
Hoe hij tot die conclusie komt – ik kan het niet volgen. Maar lees het artikel en oordeel zelf.

Wat mij stoort in zijn aanpak is het ‘niemand wil erover praten maar door de locals te ondervragen *ontdekten* wij…’ en dan allemaal nare dingen bv zoals over die ‘women slaves’.
Nog een citaat: ‘One knowledgeable Latina says that there is a cemetery in San Diego with nothing but unidentified children in it.’
Tjee. Laat je dat nou zó kunnen googlen. En er is niks geheimzinnigs aan.

Nobody knows
In een ander artikel wordt deze Johnson-Castro sprekend opgevoerd. “They say women are brought here in the middle of the night to do the burying,” says Johnson-Castro. “The federal government contracts with Imperial County to pay the city to bury these people, and nobody knows who they are. These are totally anonymous people who died as a result of our pathetic immigration system. Nobody is thinking of these people. The bodies are just thrown into the ground and dirt is pushed over them with a blade.”

Zo gaat iets een eigen leven leiden. Maar elders vind ik bij (volunteers) Lila en Samantha dat ze ‘coffins’ zagen (klaar) staan.
En hier zie ik planken klaar gelegd om te markeren waar een graf moet komen. Een eenpersoonsgraf.

Autopsies
Het artikel in de New York Times waaruit ik eerder citeerde vertelt het zeer gedetailleerd. Dat er wel degelijk autopsies zijn, dat ze proberen de familie te vinden. Om een praktische reden: dan hoeft Amerika niet voor de kosten van het begraven op te draaien. En dat wordt begraven in een laken en een kist van ‘particleboard’.
Nu kun je zeggen: jamaar, dat artikel is uit 2004. Klopt.
Maar dan zou ik willen weten wanneer ze daarmee zijn gestopt en waarom.
Ipv wild te roepen over massagraven en slavinnen.

Kruisen
Er is nog een aspect waarover onduidelijkheid bestaat. De kruisen.
De Border Angels zetten ze regelmatig neer. Waarom ‘regelmatig’? Omdat de begraafplaats ze weg haalt, heeft Lila gehoord.
Omdat de stormen ze wegmaaien, lees ik elders (ook uit de mond van de oprichter van de Angels, Enrique Morones).

Ik wou dat iemand het eens goed uitzocht ipv zich over te geven aan gruweltheorieën en mythes.
Alsof de werkelijkheid niet erg genoeg is.