Algemene begraafplaats

29 november 2011 Door 2 Reacties

De begraafplaats van Oosthuizen ligt achter de Grote Kerk.
Nu liggen veel begraafplaatsen bij een kerk, maar deze kerk torent er werkelijk bovenuit. Indrukwekkend.

Hij is een erkende bezienswaardigheid, gebouwd in het begin van de 16e eeuw, voor het laatst gerestaureerd in 2003.

Rechts van de kerk is het pad naar de begraafplaats.
Twee zuilen, een ijzeren hek.

De eerste indruk, door de boom en boompjes en het gebouwtje links, is van vele rijen en diep de diepte in.
Rechts een heg, links een woonwijk.

De begraafplaats is minder groot dan ik eerst denk. Veel oude stenen zie ik niet, de meeste beginnen omstreeks 1950. Wel veel recent. Ook kindergraven. En -opvallend- veel keurig kiezels-aangeharkte plekken dwars door de velden heen. Mogelijk gereserveerde plekken. Of er is hier door de jaren heen drastisch ‘geruimd’.

Terugkerende namen. Bakker, Bibo, Bijleveld, De Groot, Kaandorp, Kramer, Ossebaar, Visser.
Ouderwetse stenen, moderne stenen. Frutsels.

Wanneer ik er op 29 november 2011 ben, breekt opeens de zon door.
Zó veel mooier en vriendelijker wordt opeens de begraafplaats.
Snel maak ik een paar foto’s, richting de kerk. Want die staat, misschien niet toevallig, heel duidelijk ‘in het zonnetje’.

Even plots is de zon weer weg.
Voor optimale beleving en optimale foto’s moet ik terugkomen.

Wel gevonden, zonder er nota bene naar te zoeken, de steen van de Bekende Nederlander op deze begraafplaats.
Lizzy Sara May (zij krijgt later een aparte vermelding).

Onderwerp: Oosthuizen Tags: , ,

Lizzy Sara May

29 november 2011 Door 1 Reactie

Zorgvlied met alle graven van beroemdheden heb ik nog niet bezocht, zodat ik het al heel wat vind als ik lees dat de schrijfster Lizzy Sara May in Oosthuizen begraven ligt.
Ik neem me voor niet naar haar graf te speuren, omdat dat afdoet aan de begraafplaats-ervaring die ik zoek: openstaan voor de sfeer, me laten verrassen en ontroeren door details.

Stom toevallig is het graf van de schrijfster 1 van de eerste die ik zie.
Het ligt aan de rechterkant tegen de zijkant (een heg).
 
Twee platte vierkante stenen. Een mooi ontwerp met bloemen. Perfect in combinatie met de kleuren van de herfst.
Op elkaar afgestemd. Bovenaan: Miliaan Timmers (30-9-1958 overleden 5-10-1962). Onderaan: en zijn moeder. Lizzy Sara May dus.
De stenen lijken tegelijk gemaakt. Geen kleurverschil.
Zouden ze allebei zijn gemaakt nadat zij was overleden?

Wie wás ze eigenlijk, Lizzy Sara May. Behalve ‘schrijfster’ en (relatief) beroemd.
Wikipedia geeft een klein portretje.
Alle portretjes die ik elders aantref zijn vrijwel identiek. Ze geven in elk geval niet meer informatie.
 
May (geboren als ‘Maij’) is getrouwd geweest met een jurist die Proper heette en kreeg met hem de zoon Rogier Proper. Later is ze gehuwd met de schrijver Oscar Timmers. Hij was dus de vader van Miliaan.
‘Een dochter van Lizzy Sara May’ was, vertelt Wikipedia, gehuwd met Louis Ferron. Wanneer ik die opzoek heeft de ‘dochter van’ opnieuw geen eigen naam (of een vader). Ze stimuleerde Ferron te gaan schrijven, staat er wel.

May schreef proza en poëzie en kinderboeken. Bij Wikipedia staat een lange lijst met publicaties. Niets komt me bekend voor. Áls ik al eens iets van haar heb gelezen, is me dat ontschoten.

Ook bol.com geraadpleegd. Enkele boeken zijn nog tweedehands verkrijgbaar.
Misschien wordt ze in bibliotheken nog frequent uitgeleend.

Onderwerp: Oosthuizen Tags: , ,

Graf Lizzy Sara May verplaatst

27 november 2011 Door 2 Reacties

Gert Toes reageert onder mijn stukje over de begraafplaats Oosthuizen: het graf van Lizzy Sara May is weg.
Ik kan het me niet voorstellen en ga vandaag kijken.
Inderdaad: geen graf.

Ik zoek op google naar een beheerder van de begraafplaats van Oosthuizen maar kan die niet vinden.
Dan zegt iemand op twitter: de gemeente Zeevang (waar Oosthuizen onder valt) gaat erover.

Ik bel de gemeente.
Het graf is geruimd, vertelt een vrouw die me twee uur later (nav de door haar collega achtergelaten ’telefoonnotitie’) terugbelt.

Waarna we een spraakverwarring krijgen want ik ken twee soorten ruimen
1) waar de steen verdwijnt en een volgende dode bovenop de er al liggende dode wordt begraven
2) waar niet alleen de steen verdwijnt maar ook de dode wordt opgegraven en diens beenderen elders op de begraafplaats worden herbegraven (op een plek die niet toegankelijk is voor het publiek)

Zij blijkt het nóg anders te bedoelen.
De rechthebbende van het graf heeft het met de steen laten verplaatsen.
Naar een plek dichterbij waar hij woont zodat hij het vaker kan bezoeken.

Waar? dat mag ze me niet zeggen.
Maar als ik familie ben kan zij een door mij geschreven brief doorsturen.

Ik ben geen familie, zeg ik. Ik ben een bewonderaar van deze schrijfster.
Wat niet echt wáár is.
Maar het klinkt wel aardig en ik voel een behoefte mijn betrokkenheid en behoefte tot doorvragen te rechtvaardigen.

Ik dank de gemeenteambtenaar hartelijk en verzeker haar dat ik helemaal blij en gerustgesteld ben.
Wat weer wél waar is.

Want het leek me zó treurig: 23 jaar dood, opeens niemand meer die je grafrechten wil betalen dus wég ermee.
Zoals veel andere doden wel overkomt.
Van wie ik het niet eens merk omdat ze niet bekend zijn zodat ik ze niet eens zal missen.

Onderwerp: Oosthuizen Tags: , ,