‘What awaits beyond the cemetery gates…?’ teast de achterflap van Cemetery Walk.
Minda Powers-Douglas neemt die vraag zeer ruim.
Ze neemt ons mee naar begraafplaatsen, praat ons bij over de geschiedenis, laat stenen zien, verklaart tekens op zerken. De foto’s zijn mooi (hoewel niet erg fraai afgedrukt, iets te korrelig). Haar toon is laaiend enthousiast. Kijk maar eens hoe ze de begraafplaatsen-liefhebber beschrijft.

*Taphophile* heet dat in het Engels. En dat is: “One who loves visiting cemeteries. Often seen taking pictures of gravestones, performing gravestone rubbings and picking up litter around the grounds due to a high respect for the cemetery.
Can be easily spotted by the large smiles on their faces or looks of wonder. Generally have more of a skip in their steps while in a cemetery than in any other place.”

Powers-Douglas volstaat niet met de stenen. Ze praat ook met begrafenisondernemers en beheerders van begraafplaatsen en bespaart ons niet een onsmakelijk verhaal van een vrouw die lijken balsemt en dat in opdracht van haar baas vaak achterwege liet – zodat het lijk lag te stinken toen het werd bijgezet.

De schrijfster verhaalt over begraafplaatsen die ze bezoekt (vaak met haar man op sleeptouw). Ze ontmoet collega-begraafplaatsfanaten: “I’m an equal opportunity cemetery lover,” he responds. “Except for the ones with the flat markers that can be moved over, which I think are totally tasteless.” En ze toont zich zeer gevoelig voor geesten die op begraafplaatsen zouden rondwaren.

Zoals een eerste hoofdstuk je wel of niet een boek in zuigt, kleurt het laatste hoofdstuk als het tegenvalt je totaalindruk méér dan hetzelfde hoofdstuk zou hebben gedaan als het ergens middenin had gestaan.

Het laatste hoofdstuk van Cemetery Walk gaat over de ontmoeting met een voodoo priesteres. Powers-Douglas zocht bij haar ‘an answer to how those in the Voodoo faith regarded death’ maar vindt, zegt ze, véél meer. En van dat meer is de schrijfster zwaar onder de indruk.
Vanaf haar “you’ve been having problems with your leg” via “people can only know what they know” en “progress is made through the process of time, it just takes time” tot “if our thoughts don’t take shape or creation, that is the greatest death because that doesn’t alleviate sorrow”.

Allemaal waar en reuze interessant, maar om zo betoverd te raken als Minda Powers-Douglas moet je waarschijnlijk priesteres Miriam Chamani in de ogen hebben gekeken en haar vibraties hebben gevoeld.
Op mij kwam het over als wolligheid troef die afbreuk deed aan wat het boek wél interessant maakte: de algemene informatie, de vele invalshoeken en vooral het overweldigende enthousiasme van de schrijfster.

Minda Powers-Douglas – Cemetery Walk, A Journey into the Art, History and Society of the Cemetery and Beyond
AuthorHouse (2005), 448 blz. Zwart-wit foto’s.
Paperback. Afm. 13 x 21 cm.
ISBN 9781420868265
Prijs € 21,99 (bij bol.com)