Ik lees het jaarverslag 2009 van de Ombudsman uitvaart.
Het zijn maar 136 klachten maar áls er iets mis gaat is het vaak ook érg mis.
Zoals een dode die al in de oven is geschoven terwijl was afgesproken dat de familie nog afscheid zou komen nemen.
In het jaarverslag lees ik ook over het ‘schudden’ van graven. Wat iets anders is dan ‘ruimen’. Waarbij me, geef ik toe, op basis van de vele omschrijvingen via google niet duidelijk is wat ‘ruimen’ precies is. Helemaal wegdoen dacht ik altijd. In een verbrandingsoven. Maar ik lees ook over botten die in een soort verzamelgraf in een hoekje worden geborgen. Alleen zie ik die hoekjes nooit.

‘Schudden’ dus.
“Het schudden van een graf is meestal het opgraven van overledenen die minimaal 10 jaar begraven liggen en het herbegraven van de stoffelijke resten in hetzelfde graf.
Doordat er zo minder ruimte gebruikt wordt is er in het familiegraf weer ruimte voor één of twee begravingen.” (Bron)

Uitgebreider (en concreter) is Uitvaart.nl.
“Het schudden van een graf houdt in dat de beenderen van de stoffelijke overschotten in een graf dieper in een graf worden herbegraven. Er wordt dan in een graf eerst gegraven tot het niveau van de bovenste kist; de resten die men dan tegenkomt worden even op de rand naast het graf gelegd; zo gaat men door met het niveau van kist 2 en soms kist 3. Nadat men de onderste kist heeft gehad graaft men nog even dóór, zo’n 20 tot 40 cm, afhankelijk van het volume van de botten. Dan worden de botten samen in het graf gelegd, met zo’n 10 – 20 cm aarde toegedekt, en het graf is weer vrij voor een volgende begrafenis.

Het schudden van een graf kan soms gebeuren op verzoek van de nabestaanden. Er ontstaat in een graf dan ruimte voor kisten van overledenen van een volgende generatie. Soms worden de botten ‘‘bloot’’ onder in het graf gelegd zoals ik net omschreef, soms ook worden ze eerst in een bottenkistje gedaan, of in een juten zak.”

Wie nog meer details wil, leest hier verder.