Op de begraafplaats van Rustenburg stond een monument ter herdenking van de Slag bij Rustenburg.
Het is vernield, net als de urnenmuur.

Op de website van de Stichting van de Vrienden van de Stompe Toren staat het verhaal van de slag.

Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog was de behoefte aan wapens en munitie voor het verzet steeds meer toegenomen. West-Friesland was in de winter 1944-1945 een bruikbaar gebied voor het droppen van wapens. Een priester-student uit de omgeving van Spanbroek had onder de verzetsnaam “de Cat” een netwerk van afwerpterreinen opgezet.
Tot deze terreinen behoorde de kleine polder Wogmeer, waar in het “rietbos van Ome Janus” stukken werden platgemaaid die door de Engelse radio met codenamen als “Martini” en “Medan” werden aangeduid.

In de nacht van 10 en 11 oktober 1944 zijn 12 verzetsmensen na zo’n dropping in de Wogmeer door verraad in een val gelopen.
Aan de voet van de dijk ontstond een hevig vuurgevecht tussen de verzetsgroep en Duitse militairen.
Gerard Veldman kwam daarbij ter plekke om, een tweede man viel gewond in handen van de Duitsers. De anderen wisten nog te vluchten naar een boerderij in de Schermer maar werden daar gevonden en direct neergeschoten. De boerderij aan de Zuidervaart, “Houtlust”, werd door de Duitsers in brand gestoken. Deze gebeurtenis staat bekend als “de slag bij Rustenburg” en was direct aanleiding om de droppings te verplaatsen naar de Wieringermeer.
(..)
De namen van de omgekomen verzetshelden zijn : Dirk de Boer DZ, Piet de Boer, Johannes de Jong, Piet Koning, Floor Niele, Johannes de Reus, Siem Spierenburg, Gerard Veldman, Jacob Wagenaar, Piet Wagenaar, Jan Walter, Rein Witteveen en Frans van der Zeijden.

Aan de zijkant van de kerk hangt een aparte herdenkingsplaat voor Dirk de Boer en Piet de Boer.
Ik heb geen idee waarom die daar hangt en waarom ze een aparte plek hebben.
Het is extra opmerkelijk omdat de zoon resp kleinzoon van deze De Boers, Ad de Boer, op 27/3/12 tegen het Noordhollands Dagblad zegt dat de namen van Dirk en Piet de Boer op de stenen stonden die nu in een puinhoop op de grond liggen.