Dit is de eerste begraafplaats die ik in Amerika bezoek. In de Foothills van Yuma – aan de rand van de woestijn.
Het is 15 mei 2010 en hij valt me zwaar tegen. Sáái. Geen mooie beelden, geen intrigerende teksten. Eerst denk ik dat het alleen een militaire begraafplaats is. Daarop lijken de vlaggen en de tank ook te wijzen. En de grafstenen natuurlijk. Maar er zijn ook graven van niet-militairen.

Toch maak ik een hoop foto’s en naarmate ik er langer ben, bevalt het me beter.
Omdat het altijd bijzonder is, in je eentje over zo’n begraafplaats lopen en dingen denken.
Voeg toe een jonge van angst verstarde blackbird en een hele kolonie die mij om ‘m aanvalt en foto’s ook dáárvan en je hebt een ‘avontuur’ (als je voor zulke dingen gevoelig bent).

Op 3 juni keer ik er terug. Omdat ik de eerste keer had vergeten de muur met de naam van de begraafplaats te fotograferen. Ik maak nog wat foto’s maar het zijn extraatjes – de meeste staan immers op mijn eerste fotokaartje.
Later zal blijken dat dat eerste kaartje onherstelbaar is gewist.

Ik ga vast nog een keer terug – maar waarschijnlijk niet al in september.

Alleen over de laatste dode vond ik informatie: “Spc. Ismael G. Solorio, 21, of San Luis, Ariz.; was assigned to the 2nd Battalion, 17th Field Artillery Regiment, 2nd Brigade Combat Team, 2nd Infantry Division, Fort Carson, Colo.; died April 9 in Baghdad when an improvised explosive device detonated near his vehicle.” Er staan op Find a Grave ook foto’s.